Relacje ze współpracownikami i atmosfera w miejscu pracy oraz ich konsekwencje to dosyć istotny problem w nowoczesnych społeczeństwach europejskich czy amerykańskich. Możliwości na rynku pracy są z pewnością dużo większe niż jeszcze kilkanaście lat temu, jednak w pogoni za karierą jesteśmy narażeni na stres, negatywne emocje, konflikty z przełożonymi. Osoby zatrudnione na wyższych szczeblach również nie mają łatwo – muszą zarządzać sporym gronem ludzi, a za niepowodzenia zespołu winą mogą zostać obarczeni oni. Jak więc jest z tym przywództwem, w jaki sposób sobie z nim radzić i jak układać relacje w firmie? Te zagadnienia porusza Jeffrey Pfeffer w swojej książce „Przywództwo. Mity i prawda”.
Spis treści:
1. Przywództwo to temat dotyczący wielu z nas
2. Niestandardowe podejście autora do tematu – czy wyszło mu to na dobre?
3. Budowa książki
4. Czego dowiadujemy się z książki?
5. Podsumowanie
Przywództwo to temat dotyczący wielu z nas
Tematyką przywództwa będą z pewnością zainteresowani liderzy projektów, osoby zarządzające zasobami ludzkimi, ludzie pracujący na kierowniczych stanowiskach. Problematyka ta dotyka jednak szerszej grupy osób. Nawet jeżeli nie pełnimy funkcji przywódczej, warto zapoznać się z relacjami w firmie od tej drugiej strony. Pomoże to nam lepiej zrozumieć naszych przełożonych oraz motywy ich działań. Będziemy też wiedzieli, co zamierzają osiągnąć nasi liderzy i umiejętnie postępując, możemy sprawić, że nasza pozycja w firmie będzie lepsza, będziemy bardziej cenieni i szanowani. Być może dotychczas nieświadomie popełnialiśmy jakiś błąd w relacjach z przełożonymi lub nie rozumieliśmy ich zamierzeń. Tematy związane z komunikacją i relacjami zawsze są warte zgłębienia, ponieważ wiele sytuacji, nawet pozornie nas niedotyczących, znajduje swoje analogie w innych dziedzinach życia, gdzie moglibyśmy wykorzystać pewne schematy czy zdobytą wiedzę.
Niestandardowe podejście autora do tematu – czy wyszło mu to na dobre?
Co robi większość autorów chcących napisać książkę o przywództwie i relacjach w biznesie? Skupiają się oni na stworzeniu pozytywnej atmosfery między szefem a podwładnym, sprzedawcą a klientem. Jest to oczywiście ważny czynnik, jednak pisarzom zdarza się stosować pewne uproszczenie i w opisywanych przez nich sytuacjach jest zazwyczaj tak, że wszyscy darzą się dużym szacunkiem, są dla siebie uprzejmi i pozytywnie nastawieni, a karma zawsze wraca i odpowiednio się zachowując, zawsze dopniemy swego. Niestety, realne życie jest często bardziej skomplikowane. Nie wszyscy są dla nas życzliwie nastawieni, a sytuacja, w której cała załoga widzi wspólny cel przedsiębiorstwa i do niego dąży, jest rzadkością. Dlatego też Jeffrey Pfeffer, zamiast pisać kolejną mityczną książkę o środowisku biznesowym, stworzył lekturę podchodzącą do tematu bardziej rzetelnie. Nie zabrakło więc zdecydowanych opisów błędów, które popełniają liderzy, a także rozprawienia się z popularnymi mitami funkcjonującymi w branży. Sprawia to, że książka dla niektórych menadżerów czy kierowników może być nieco kontrowersyjna, ale koniec końców jest bardziej rzetelna i dzięki decyzji autora zyskuje na wartości.
Budowa książki
„Przywództwo. Mity i prawda” składa się z kilku zróżnicowanych tematycznie rozdziałów, które jednak ostatecznie tworzą spójną całość. Pierwszy rozdział dotyczy roli inspiracji w biznesie – autor obala przypisywaną jej przez wielu zbawczą rolę w przeprowadzaniu zmian w środowisku pracy. W drugim rozdziale Jeffrey Pfeffer pokazuje, dlaczego skromność niekiedy może być wadą i przeszkodą na ścieżce kariery. W dwóch kolejnych częściach książki jest mowa o autentyczności. Wszyscy dookoła mówią nam, że najważniejsze to być sobą. Autor ma na ten temat jednak zupełnie inny temat. Czy słuszny? To już każdy musi sam ocenić po lekturze „Przywództwa”. Piąty rozdział dotyczy kłamstw w relacjach biznesowych i problemów związanych ze zdobywaniem oraz utrzymywaniem zaufania. Jest to poniekąd powiązane z poprzednimi rozdziałami. Autor zauważa, że liderzy najwyraźniej nie ponoszą zbyt wielu konsekwencji tego, że są niegodni zaufania. Czy to jednak oznacza, że należy nie przejmować się tą kwestią? W szóstym rozdziale znajdziemy obaloną ideę przywództwa służebnego. Często mówi się, że „kapitan schodzi z pokładu ostatni”, a szefowie są odpowiedzialni za swoich podwładnych. Jak to więc jest, że czasami sytuacja danej grupy zawodowej wygląda fatalnie, a dyrektorzy przedsiębiorstwa nie dość że nie ustępują, to jeszcze znajdują sposób, aby przyznać sobie podwyżki i premie? Siódmy rozdział uczy nas, że sukces nie spada z nieba i musimy sami o siebie zadbać, nie czekając na przychylność innych ludzi, którzy łaskawie zechcą nam pomóc. Na końcu Pfeffer opowiada o sytuacjach, kiedy podzielił się swoimi spostrzeżeniami z managerami. Mówi też, jak zareagowali i dlaczego wielu utalentowanych liderów zaprzepaściło swoje szanse na zrobienie wielkiej kariery.
Czego dowiadujemy się z książki?
Skoro Jeffrey Pfeffer postanowił się rozprawić ze znanymi i funkcjonującymi mitami w środowisku, z jego książki dowiemy się, jak naprawdę powinniśmy postępować, aby budować swój autorytet jako lidera i utrzymywać się na szczycie. Zdobędziemy wiedzę na takie tematy, jak dlaczego autentyczność nie zawsze musi być wskazana, kiedy warto być egoistą oraz jak nie przejechać się na ślepej wierze we wspaniałomyślność szefa. Lektura skłania też do samodzielnych przemyśleń oraz do wyciągania wniosków z otaczającej nas biznesowej rzeczywistości.
Podsumowanie
Podczas gdy inni autorzy piszą poradniki o bardzo pozytywnym wybrzmieniu, w których zawarte są oklepane rady odnośnie tworzenia relacji biznesowych i pięcia się na szczyt, Jeffrey Pfeffer napisał książkę, w której po kolei rozprawia się ze wszelkimi mitami utartymi w środowisku biznesowym i wydaje się, że robi to naprawdę dobrze. Każdy sam musi zadecydować, na ile ufa autorowi i ile jest prawdy w jego dość radykalnych tezach, jednak lektura z pewnością zachęca do przemyśleń i wiele wnosi do tematyki biznesowej.